Zostawiam to, co pozostaje.
Słowo reliquia wywodzi się od łacińskiego czasownika relinquo, co oznacza pozostawiam. Łaciński termin reliquiae oraz grecki λείψανα ogólnie rozumiany jest jako to, co pozostaje, odnoszące się do ludzkiego ciała lub jego części.
W kontekście chrześcijańskim tym słowem mówimy o części ciała lub przedmiocie, które należały do Chrystusa, do Najświętszej Dziewicy lub do doczesnych szczątków tych, którzy zostali uznani za męczenników i świętych, a także innych przedmiotów, które miały kontakt z nimi lub z ich ciałem.
Filippo Sorcinelli, po hołdzie dla Mario Giacomelliego w zapachu Io non ho mani che mi accarezzino il volto, najnowszym zapachem Reliqvia powraca do Senigallii, aby opisać miejsce niezwykłe, bogate w historię i dzieła sztuki, trzymające pieczę nad szczególnymi relikwiami Męki Pańskiej, znajdującymi się w kościele Świętego Krzyża – uważanego za jeden z klejnotów włoskiego baroku.
To oratorium, datowane na 1608 r., zostało zbudowane przez działające do dziś Bractwo Sakramentu i Krzyża Świętego, którego Filippo jest członkiem jako organista i dyrektor artystyczny. Reliqvia opowiada o ścianach pokrytych pozłacanym drewnem, misternie ozdobionymi rzeźbami i płaskorzeźbami, mówi o okadzanych schodach prowadzących do wielkiego ołtarza głównego, gdzie za złoconym haftem znajduje się figura zmarłego Chrystusa, drewniana rzeźba z XVII wieku i okazywana publicznie tylko raz w roku.
W sposób synestetyczny całości kompozycji dopełnia ołtarz wykonany przez Federico Barocciego Przeniesienie Chrystusa do grobu, jedno z najpiękniejszych dzieł tego malarza z Urbino, wykonane w 1582 roku, do którego również zaprojektował oprawę.
Reliqvia jest więc miejscem spotkań i przywoływania wspomnień, przypominania o przemijaniu, które staje się uroczystym i autentycznym złotem, przesłaniem o zepsuciu i nieprzekupności.
Reliqvia jest konkretnym, ostatnim śladem, opisującym egzystencję ponad naszą, inną i cudowną. Zawsze szczelnie zamknięta w relikwiarzu nie tylko daje cenną opiekę świętych, ale pozwala nam także zrozumieć, że czas jest niezwykle cenny i skupiając się jedynie na jego konsumowaniu, nasze życie nie pozostawia po sobie wyraźnego śladu.
Reliqvia to gwóźdź Męki Pańskiej, to nagromadzone przez wieki kadzidło z uroczystych obchodów świętych lat.
Nie ma świętych, jeśli ludzie ich nie uznają i nie wywyższają w doskonałych obrzędach.
Reliqvia to idealna przestrzeń sakralna.
Dotknięcie relikwii, dotknięcie czegoś, co się z nimi stykało, jest łaską i gwarancją. Dlatego niegdyś Rzymianie rozrywali całuny, które zakrywały ciała świętych męczenników i papieży, gdyż poprzez relikwie głupcy zostają uzdrowieni, opętani – wyzwoleni, niewidomi odzyskują wzrok, chromi znów zaczynają chodzić…
RODZINA ZAPACHOWA: DRZEWNA/BALSAMICZNA
NUTY GŁOWY: kwiat pomarańczy, sosna zwyczajna, goździk (przyprawa), żywica drzewa mastyksowego, amyris
NUTY SERCA: paczula, kadzidło, drewno kaszmirowe, drewno gwajakowe, drewno sandałowe
NUTY BAZY: elemi, słodka pomarańcza, czarna porzeczka, gałka muszkatołowa, nuty dymu, liście tytoniu